De prins op de schimmel en "beer sir?"

Die Vishnu toch

2019 19 nov. Vishnu, één van de drie belangrijkste goden in het Hindoeïsme speelt vandaag ook in ons leven een hoofdrol. Kijk op internet maar eens naar deze bijzondere god. We hebben vandaag vier activiteiten die ermee te maken hebben.

Als we de eerste tempel willen betreden, moeten we als buitenlander toegang betalen. We kopen er dan ook de vele donaties af die verwacht worden. We zijn niet de enigen. Veel mensen drommen hier samen, het is een drukke van jewelste.

We moeten veel in een kluisje achterlaten voor we in de rij mogen aansluiten. Alles van leer, camera, mobiel en schoenen.

De pelgrims en bezoekers hebben allemaal offers bij zich. Bloemen en eten. Hoe dichter we bij de beeltenis van de god komen hoe opgewondener iedereen raakt. Alsof het een voetbalwedstrijd is horen we verschillende jellen tussen het klingelen van de bel die door velen wordt aangeraakt. In een soort extase gaat men op de knieën, tikt met het voorhoofd de grond aan, handen gevouwen en bidden. De priesters nemen de geschenken aan. Er zijn stewards die de aanbidders tot haast manen.

We bezoeken een tweede tempel waarop we het gebeuren met foto's kunnen vastleggen.

Als we na donker bij de ghat ( trappen langs de rivier voor ceremonies, van bidden, baden tot cremeren) aankomen. Een groep priesters zwaait met fakkels in de vier windrichtingen terwijl trommels heel veel geluid maken. De ingehuurde lokale gids, die nog echt iets aan de uitspraak van zijn Engels moet doen, neemt ons mee naar een andere plechtigheid met vuur. Alle olielampjes op de twee piramides worden door mannen aangestoken die naar boven zijn geklommen. Het plein erom heen is gevuld met kijkers.

Eenmaal terug in het luxe hotel zijn we getuige van een bruiloft. Als een prins wordt op het witte paard wordt de bruidegom binnengehaald, terwijl de bruid al gearriveerd is. Veel herrie, vuurwerk en enthousiasme en de ruim duizend bezoekers van de party in de tuin maken er een echte happening van.

Schrille tegenstellingen zijn er ook. Deze rijke Indiërs laten het geld rollen. Arme sloebers dragen de lantaren bij de stoet. De volgende ochtend komen ze om de enorme troep op te ruimen. India. 

Jachtgebied

2019 20 nov.

Tijdens de rit naar Maheswar bezoeken we de overblijfselen van de paleizen van de koning die rond 1510 deze als buitenverblijf in zijn jachtgebied liet bouwen. We bereiken Maheswar waar we drie nachten zullen blijven.

Wat een dorp

2019 21 nov.

Vanuit onze bungalow kijken we uit op de heilige rivier (er zijn er 7) Narmada. De bijna 1600km lange en hier fors brede rivier is de scheiding tussen noord en zuid India. Het dorp ligt op wandelafstand. Met wederom een nieuwe gids lopen we, voor India vroeg, al voor 9 uur, in het ontwakende dorp. Men start hier langzaam. Schoolkinderen stappen rond 10 in de bus. de winkels en banken openen 10.30. Stel je bij die winkels niet te veel voor. Het is een arm dorp. Je merkt het aan alles. De strijker vult zijn ijzer nog met houtskool. Gebruikte plastic zakken worden schoongemaakt en te koop aangeboden voor hergebruik. Sommigen baden zich voor hun gammele voordeur. Er zijn veel slechte woningen. Toch zie je er veel plezier. Vliegerende kinderen, opgewekte ondernemers, iedereen wil op de foto of met ons op de foto. Alle verkopers wachten op een koper. In de groothandel van rijst en graan staan vier mannen te wachten. We horen dat rijst hier 1 rupie per kg kost. (77 rupies is een euro). We vragen wat de boer er dan voor krijgt. De mannen schudden Indiaas hun hoofd en zwijgen. De trappen van de ghat eindigen in de rivier waar mensen baden of een fles op pot water ophalen.

Tegen de avond varen we even op de rivier en genieten van de zonsondergang.

Pelgrimage

2019 22 nov. Als we Omkareshwar binnenrijden merk je al dat hier hier iets bijzonders te beleven valt. En dat blijkt ook zo te zijn.

Deze plaats geldt als één van de belangrijkste pelgrimoorden voor Hindoes. Uit geheel India komen ze hier op de twee belangrijkste tempels af. Qua gebouwen ziet het er niet anders uit dan de andere tempels die we zagen. Maar als zo'n plek op een eiland in de heilige rivier Narmada ligt.....

Het is een drukke van jewelste op de bruggen, het water en bij de tempel. Eenmaal over de brug bij de heilige plek is het hectisch. Mensen willen er in en eigenlijk niet snel weggaan. Een man met oranje haar zakt in vervoering in elkaar en blijft bidden. Hij wordt zachtjes verwijderd. We zien hem later via de uitgang weer naar binnen glippen. Had hij Shiva nog niet alles verteld? 

We zijn met onze chauffeur op pad. Hij waarschuwde terecht voor mensen die zich aanbieden als gids. Soms werden we behoorlijk agressief benaderd. Stipje op. Rondje rond de tempel af.

De luidruchtige motor op de langwerpige houten boot maakt het bijna onmogelijk met elkaar te praten. Voordat we de tocht rond het eiland kunnen beginnen wordt een litertje benzine aangevoerd. Twee mannen en een jongen bedienen de boot. Dat zal later nodig blijken. We varen rond het eiland. Zeg maar 6km. Stroomafwaarts is een stroomversnelling een fluitje van een cent. Eenmaal aan de ander kant wordt het lastiger. De motor trekt het stroomopwaarts amper en de schipper zoekt de oever op om zo weinig mogelijk tegenstroom te hebben bij de verschillende stroomversnellingen . Met een lange stok wordt het lange Houten gevaarte uit de kant gehouden. Als de boot stilvalt springt een man in het water en duwt de boot weer langzaam op gang. Het was best een hachelijk avontuurtje dat goed afliep. Aan de bovenkant van het eiland is de enorme stuwdam te zien de het water temt. Er wordt elektriciteit gemaakt. Als we op de vaste oever worden afgezet kijken we nog bij de andere tempel.. Een prachtige dag. 

Terug bij de bungalow zien we er blijkbaar uitgedroogd uit. Eén van de obers buiten dienst fluistert ons toe: "Beer sir?" er wordt hier vrijwel nergens alcohol geschonken. Bier 0.0% kent men niet. Een half uur later belt hij aan en tovert een fles met 650 cl Kingfisher uit zijn zak te voorschijn.