Feestje
Door: John
Blijf op de hoogte en volg John
12 Juli 2012 | Thailand, Chiang Rai
Chiang Rai, 12 juli 2012
We zijn vanmiddag op deze feestelijke dag met zijn tweetjes gearriveerd in Chiang Rai. Na een relaxte rit van 3 uur in de zeer ruime VIP-bus zijn we in de toegangspoort van de gouden driehoek gearriveerd. Chiang Rai ( de stad van koning Rai)
We strijken neer in een luxe resort http://www.lalunaresortchiangrai.com waar onze ruime bungalow tussen tropisch groen staat. Het zwembad lokt.
Eerst maar eens lunchen en ja.. We zitten nog maar net op het terras van het restaurant of de zoete klassieker "True Love" klinkt ons als muziek in de oren. Het is vandaag namelijk onze trouwdag, hoe weten ze het? Of toch toeval...maar, dus feestje!!!
We meldden in onze laatste bijdrage al dat we even uit beeld zouden zijn. Een trekking in de bush-bush en dus even helemaal van de wereld. Alleen het hoognodige mee en dan de heuvels in.
Stevige trekking
Op de eerste dag begon de wandeling aanvankelijk relaxed, hoewel de hoogteverschillen soms erg stijl waren. Toen de regen, het is per slot moessontijd, zich in het samen wandelen mengde, ging de lol er wel snel af hoor. Het werd glad, modderig, soms link en gevaarlijk. Nat, natter, natst ook, maar daar kom je wel overheen.
Als we druipend bij het Lahudorp aankomen en we ons slaapverblijf verkennen, verdringen de dames, waaronder enkele hoogbejaarde, zich om de vermoeide toeristen een Thaise massage te geven. Iedereen in dit land weet per slot hoe je met knijpen en kneden wat kan bijverdienen. We eten eenvoudig maar goed en na het invallen van de duisternis wordt op het houten balkon van het gastverblijf in een grote kom een tegenstribbelend kampvuur aangelegd. Het is ook zo vochtig allemaal. Kaarsen zorgen voor de aanvulling van het licht. Vijf kinderen van pakweg 5 tot 12 zingen een medley. Altijd aandoenlijk, zeker de jongste die het ritme niet helemaal vasthoudt.
Slapen op een flinterdun matrasje met een groep van tien, het toilet een paar meter lager via een glibberig pad. Het is vakantie.
De tweede trekkingdag loopt behoorlijk uit (de hand). Uiteindelijk lunchen we pas tegen drie uur, we zijn dan ruim vijf uur onderweg. Pittige stukken met klimmen en dalen. John heeft het zwaar. Gelukkig is er Sie, de lahugids die uitkomsten biedt. Hij wijst de oververmoeide wandelaar vrijwel elke te zetten stap. Als we eigenlijk door de rivier moeten, bouwt hij zelfs een brug van bamboe. Wacht rustig af zo zegt hij in zijn beste Engels. De tocht is echt te zwaar en als we nog de laatste twee uren van de trekking voor de boeg hebben geven we aan er mee te willen stoppen. Het is te vermoeiend, te gevaarlijk en te onvoorspelbaar. Nog een nachtje weinig slaap zal onvoldoende herstel bieden voor de derde dag.
Samen met een ander stel, waarvan er eentje zijn bril verloor tijdens een zwempartij in de rivier laten we ons naar het hotel in Chiang Mai brengen. Een heerlijk douche, een koele kamer, hoe eenvoudig kan soms zo lekker zijn. Als we in het etablissement naast het hotel neerstrijken voor een drankje en een overheerlijke saté, speelt de vijfkoppige geweldige band heel toepasselijk "I will survive" en dat lukte
Tijdens een relaxed dagje Chiang Mai ( de nieuwe stad) komen we bij en verenigen we ons 's avonds met de rest van de groep voor de afsluitende avond van de groepsreis. We rijden naar een plek waar Noord-Thaise cultuur van zang en dans met honderden anderen gedeeld worden met een overvloed aan eten. In een orgie van muziek, luidpratende eters en veel rondrennende bedienden kijken we verbaasd om ons heen. Een half uur later ook als zeker 200 man als op een bevel het pand verlaten. We zijn plots erg alleen. We bedanken toerleider Ong die op onnavolgbare wijze en super optimistisch met een eeuwige smile elke meevaller en tegenslag aankan. "I am Thailand, call me wherever you are in this beautiful country"
De groep gaat na een laatste drankje uiteen. Twee per vliegtuig naar het zuiden. Zes per nachttrein naar Bangkok en ook vervolgens door naar het zuiden.
Wij gaan noordwaarts....
Morgen: relax
We zijn vanmiddag op deze feestelijke dag met zijn tweetjes gearriveerd in Chiang Rai. Na een relaxte rit van 3 uur in de zeer ruime VIP-bus zijn we in de toegangspoort van de gouden driehoek gearriveerd. Chiang Rai ( de stad van koning Rai)
We strijken neer in een luxe resort http://www.lalunaresortchiangrai.com waar onze ruime bungalow tussen tropisch groen staat. Het zwembad lokt.
Eerst maar eens lunchen en ja.. We zitten nog maar net op het terras van het restaurant of de zoete klassieker "True Love" klinkt ons als muziek in de oren. Het is vandaag namelijk onze trouwdag, hoe weten ze het? Of toch toeval...maar, dus feestje!!!
We meldden in onze laatste bijdrage al dat we even uit beeld zouden zijn. Een trekking in de bush-bush en dus even helemaal van de wereld. Alleen het hoognodige mee en dan de heuvels in.
Stevige trekking
Op de eerste dag begon de wandeling aanvankelijk relaxed, hoewel de hoogteverschillen soms erg stijl waren. Toen de regen, het is per slot moessontijd, zich in het samen wandelen mengde, ging de lol er wel snel af hoor. Het werd glad, modderig, soms link en gevaarlijk. Nat, natter, natst ook, maar daar kom je wel overheen.
Als we druipend bij het Lahudorp aankomen en we ons slaapverblijf verkennen, verdringen de dames, waaronder enkele hoogbejaarde, zich om de vermoeide toeristen een Thaise massage te geven. Iedereen in dit land weet per slot hoe je met knijpen en kneden wat kan bijverdienen. We eten eenvoudig maar goed en na het invallen van de duisternis wordt op het houten balkon van het gastverblijf in een grote kom een tegenstribbelend kampvuur aangelegd. Het is ook zo vochtig allemaal. Kaarsen zorgen voor de aanvulling van het licht. Vijf kinderen van pakweg 5 tot 12 zingen een medley. Altijd aandoenlijk, zeker de jongste die het ritme niet helemaal vasthoudt.
Slapen op een flinterdun matrasje met een groep van tien, het toilet een paar meter lager via een glibberig pad. Het is vakantie.
De tweede trekkingdag loopt behoorlijk uit (de hand). Uiteindelijk lunchen we pas tegen drie uur, we zijn dan ruim vijf uur onderweg. Pittige stukken met klimmen en dalen. John heeft het zwaar. Gelukkig is er Sie, de lahugids die uitkomsten biedt. Hij wijst de oververmoeide wandelaar vrijwel elke te zetten stap. Als we eigenlijk door de rivier moeten, bouwt hij zelfs een brug van bamboe. Wacht rustig af zo zegt hij in zijn beste Engels. De tocht is echt te zwaar en als we nog de laatste twee uren van de trekking voor de boeg hebben geven we aan er mee te willen stoppen. Het is te vermoeiend, te gevaarlijk en te onvoorspelbaar. Nog een nachtje weinig slaap zal onvoldoende herstel bieden voor de derde dag.
Samen met een ander stel, waarvan er eentje zijn bril verloor tijdens een zwempartij in de rivier laten we ons naar het hotel in Chiang Mai brengen. Een heerlijk douche, een koele kamer, hoe eenvoudig kan soms zo lekker zijn. Als we in het etablissement naast het hotel neerstrijken voor een drankje en een overheerlijke saté, speelt de vijfkoppige geweldige band heel toepasselijk "I will survive" en dat lukte
Tijdens een relaxed dagje Chiang Mai ( de nieuwe stad) komen we bij en verenigen we ons 's avonds met de rest van de groep voor de afsluitende avond van de groepsreis. We rijden naar een plek waar Noord-Thaise cultuur van zang en dans met honderden anderen gedeeld worden met een overvloed aan eten. In een orgie van muziek, luidpratende eters en veel rondrennende bedienden kijken we verbaasd om ons heen. Een half uur later ook als zeker 200 man als op een bevel het pand verlaten. We zijn plots erg alleen. We bedanken toerleider Ong die op onnavolgbare wijze en super optimistisch met een eeuwige smile elke meevaller en tegenslag aankan. "I am Thailand, call me wherever you are in this beautiful country"
De groep gaat na een laatste drankje uiteen. Twee per vliegtuig naar het zuiden. Zes per nachttrein naar Bangkok en ook vervolgens door naar het zuiden.
Wij gaan noordwaarts....
Morgen: relax
-
12 Juli 2012 - 16:52
Carola:
Hallootjes,
Gefeliciteerd met jullie trouwdag ! Hopelijk nog vele jaren erbij. Hier is het ook moessontijd. Vanochtend in de kletterende regen op de fiets naar het werk (het was gelukkig wel gestopt met onweren), maar helaas wachtte daar geen Thaise massage, maar gewoon een wachtkamer vol mensen...ach verschil moet er zijn. Genieten jullie maar lekker, ik doe het met de verslagen. Groeten uit Westmaas. -
12 Juli 2012 - 21:13
Annie:
Proficiat met jullie trouwdag .
Jullie maken weer een prachtige reis .
Geniet er nog maar van.
-
12 Juli 2012 - 21:13
Annie:
Proficiat met jullie trouwdag .
Jullie maken weer een prachtige reis .
Geniet er nog maar van.
-
13 Juli 2012 - 07:32
Loes:
Ook van mij, Hartelijk Gefeliciteerd! Leuk om dit op zo'n bijzondere plek te vieren. Zoals al eerder gezegd, ook hier is het moesson tijd, het valt met bakken maar ik vind het niet zo erg. Lekker binnen met een boek.......ja, heb een vrije dag ja! -
13 Juli 2012 - 08:20
Marjo:
Gefeliciteerd met jullie trouwdag!!!
Ik wens jullie nog heel veel mooie reizen samen! -
13 Juli 2012 - 08:27
Anneke:
Gefeliciteerd met jullie trouwdag!! Geweldige verslagen, John. Geniet nog ff goed van jullie verblijf daar!
Prettig vlucht terug. -
13 Juli 2012 - 11:01
Arjaan Lodder:
van harte gefeliciteerd met jullie trouwdag,groetjes en nog fijne dagen met een beetje rust.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
