Tragische wending

Budapest - 16 mei 2012 

Onze eerste hele dag in Budapest kreeg vanmorgen een tragische wending, toen een van onze reisgenoten hoorde dat het slecht ging met haar vader. We hebben met vereende krachten gewerkt om haar met haar partner zo snel mogelijk terug naar Nederland te krijgen. Dat lukte op zich voorspoedig, maar voordat zij vanmorgen in het vliegtuig stapten, kwam het overlijdensbericht.
Met vier van de zes hebben we vandaag de draad weer opgepakt.

Onze stedentrip startte gisteren met een snel Fyra-ritje onder het groene hart door (het kost een paar centen, maar dan zie je ook niks meer) naar Schiphol. De tot de laatste plaats bezette 737 van onze nationale trots vertrok naar en arriveerde op tijd in Boedapest, dat internationaal gewoon Budapest heet. De koffers waren er al voordat we bij de bagageband arriveerden.
Een vriendelijk man met een bordje dat duidelijk onze naam droeg, reed ons naar het moderne hotel in hartje centrum.
Kort daarna de stad ingewandeld om dan maar eens lekker culinair te starten. En dat lukte uitstekend. Vooral wat Hongaarse gerechten, maar een enkele pasta ontbrak niet. Dat het restaurant ook nog een wijnproeverij was, maakte het verblijf er alleen maar aangenamer op. Prijspeil - vooral voor de Hollanders toch van eminent belang - is hier over het algemeen toch wel aangenaam. De heerlijke maaltijd kwam all in op zo'n 15 euro per persoon. De remmen kunnen dus los.

Vandaag, nadat onze vrienden per taxi naar de luchthaven vertrokken,  per metro naar de omgeving van het parlementsgebouw gereden. De oude geroeste rijtuigen denderen diep onder de grond van station naar station. Voor een euro per rit kom je overal in deze  stad.
We bezochten gedurende de middag de statige gebouwen en pleinen van Pest. We ervoeren rond half twaalf al snel dat een rondleiding door het prachtige parlementsgebouw niet eenvoudig zou lukken. "No more tickets for today" . Daar  komen we natuurlijk niet voor naar deze Hongaarse hoofdstad.  Een beambte met een badge met "Police" erop ging op ons verzoek op onderzoek uit. Hij kwam terug met de melding dat we op vertoon van onze EU-paspoorten (ja ja)  alsnog om 18 uur een gratis rondleiding konden krijgen. Je begrijpt dat we ons tijdig bij ingang 12 meldden en onze humoristische Duitssprekende gids maakte er een feest van. En dat in een wel heel indrukwekkend gebouw dat onderdak biedt aan de 360 parlementariërs in de Enige Kamer. De Eerste Kamer schaften ze al af. Men gaat over twee jaar terug naar 200 kamerleden.
Het bezoek was bijzonder. Veel pracht en praal uit de tijd dat Honarije deel uitmaakte van een groter rijk. Bijzonder dat de 800 gebrandschilderde ramen in de Tweede Wereldoorlog zes jaar verwijderd zijn geweest en in de kelder met dekens ertussen werden opgeslagen. De ruim driehonderd bominslagen hebben in elk geval die kunstwerken heel gelaten.
De dag weer heerlijk culinair afgesloten.  We komen niets te kort. Met onze gedachten bij onze teruggekeerde vrienden in Nederland op een oor gegaan.

Morgen:  Buda en de Donau op.