Lekkere hapjes in het bootje
Door: John Stuurman
Blijf op de hoogte en volg John
23 November 2008 | India, Hassan
We zijn weer op weg naar de kust, die nog een ruime 200 kilometr van hier is. De weersomstandigheden zijn wat onstabiel door cyclonen en depressies in de buurt. We houden het zelf droog, maar om ons heen vallen flinke buien.
Onze tweede dag in het ook weer bijzondere Mysore (875.000 inwoners)begon met een verhuizing. Van een matig hotel naar een even matig hotel. We schoten er niet veel mee op, maar sommige reizigers klaagden en je bent met een groep. Na het verlate ontbijt hebben we zelf een taxi in de hand genomen. Gewoon ons eigen plan trekken. Onze bestemming was het zo'n 20 km verderop gelegene Sri Rangapatna. Even buiten deze stad bezoeken we eerst het vogelpark. Mooi aangelegd en heel veel vogels. Als we door onze gids over het meer geroeid worden, kijken de krokodillen verlekker naar de heerlijke hapjes in het bootje. Ze krijgen geen kans. We houden onze ledematen binnenboord. We zien veel mooie vogels, maar echt bijzonder is de grote hoeveelheid erg grote vleermuizen, die in de bomen hangen en soms en masse aan het fladderen slaan.
Vervolgens staat een tempel op het programma. Als je al veel mooie tempels hebt gezien dan dan doe je dit keer het even snel. Kijk naar de mensen en de heiligmannen die voor geld alle zegeningen te vergeven hebben. Het is op deze zaterdag best druk.
We rijden vervolgens door naar het zomerpaleis van de koning van Mysore gereden. Dit prachtig gelegen gebouw is op de fundering na geheel in teakhout opgetrokken. Alles fraai beschilderd en de muurschilderingen vertellen meer over de bewoners en hun voorouders. Een verre van armoedig bestaan hadden deze lui. 'avonds in de openlucht op het dakterras gegeten. Zo'n Chickensizzler hoor je van verre aankomen en de witte wijn streelt de smaakpapillen.
Vanmorgen naar Hassan gereden. Onderweg natuurlijk een uitstapje. Wat dacht je van een een naakte man van 17 meter lang!?
Je moet er wel 641 treden voor klimmen en met de belofte dat de Jain-mannen in het echt ook in hun blootje daar zouden kunnen zijn, bracht veel vrouwen uit de groep zover dat ze in no-time boven waren. Helaas alleen een enorm stenen beeld, bloot en indrukwekkend groot. Jainvolk ziet af van elk materiele bezit, dus vandaar die blote verwachtingen.
Ondertussen zijn we dus als tussenstop in Hassan. Tijd om even wat contact te hebben met het thuisfront en voor dit verhaal. Dat gaat soms, ook nu, met horten en stoten, want de electriciteit valt hier dagelijks met enige regelmaat uit. Overal is men dan in de weer met aggregaten. Heriie en stank horen daarbij, totdat, soms uren later, de stroom er weer op zit.
We gaan de avond in. Bijan 19.00 uur. Eens kijk wat ons voor lekkers te wachten staat.
Morgen reizen we naar de kustplaats Mangalore, waar we de trein pakken naar Goa. Strand zee, zon, we zien wel.
Je hoort van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley