Denk aan wat leuks
Door: John
Blijf op de hoogte en volg John
24 Januari 2015 | Turkije, Urgub
De glasheldere nacht laat gisterenmorgen zijn sporen na. Een felblauwe ochtendhemel en het vriest flink. In het programma zit een bezoek aan een tapijtknoperij. De bekende truck om na een snelle voorlichting de verkoop te beginnen, maar het tegendeel is waar. Het lijkt dit keer echt te gaan om een bedrijfstak waar vele duizenden mensen hun werk vinden. We bezoeken een coöperatie die duizenden handwerklieden bijeen brengt en die hoogwaardige en unieke produkten maakt.
De uitleg over de zijde en de verwerking daarvan wordt door een perfect sprekende gastheer duidelijk uitgelegd. We krijgen een cocon van de zijde rups mee. Het noodlottige dier heeft met een sterke draad van een kilometer of 2,5 deze cocon gemaakt. Na afloop moet hij zich bevrijden als een vlinder en voor het nageslachtgaan zorgen. Onze rups is dat niet gelukt, die was te veel verzwakt. Haar draad wordt met 26 anderen tot een bruikbare zijdedraad gesponnen.
Verder worden materialen als wol en katoen gebruikt. In een loeihete werkruimte zitten vrouwen te knopen. Niet grotesk en met snel resultaat, maar precisie; er zijn er bij die 1600 (Smyrna)knopen maken op een vierkante cm. De grootte van één toets op een toetsenbord. Ze werken 4 tot 14 maanden aan hun opdracht.
Alle producten zijn uniek en begrijpelijkerwijs duur. In het Guinnessbook staat een Japanner die voor 190.000 euro een zijden geknoopt tapijt kocht. Het goedkoopste gaat toch al snel richting 1000 euro voor een klein kleed. In de talrijke ruimte gangen staan of liggen 12.000 rollen met een miljoenenwaarde.
Na een paar stops in het adembenemende landschap en een bezoek aan een ondergrondse stad uit de 13e eeuw, waar ongeveer 6000 mensen hun woningen, stallen, kerken, keukens etc hadden.
De dag eindigt in een Hammam. Een Turks bad waarin je stap voor stap, mannen en vrouwen gescheiden, door een programma wordt geleid. Zonder volledig te zijn krijg je na je moddermasker een kwartier voor een droge sauna. In de wasruimte wordt het masker gespoeld. Een flinke uit de kluiten gewassen Turk (in mijn geval, niet te vergelijken met de dames) zet een scrub over je hele lijf in, die je niet snel vergeet. Als je liggend op een flink warm stenen bed geheel in de zeepsop bent gezet krijg je een wasbeurt van je kruin tot je kleine teen. Na de douche tijd voor de jacuzzi. Lekker bubbelen. Als je aangeeft dat je het aankan volgt tot slot de oliemassage. De zo niet nog meer uit de kluiten gewassen masseur, Altomassogeheten, begint zijn werk met "lig, relax en denk aan wat leuks!"
Vandaag rijden we de ruim 500 km terug naar de kust. Over stille, goede wegen, door kale akkers en het besneeuwde Taurusgebergte. We bezoeken een Kervansarai, een grote herberg waar de karavanen na elke 35-40 km er eentje konden aantreffen en een rustplaats boden aanmensen en dieren. Het is inmiddels 18 graden warmer als we met de groep 5 van de verdere honderden lege kamers bezetten. Het is hier in de winter zo stil.
-
24 Januari 2015 - 08:58
Annie:
en natuurlijk heb je aan iets leuks gedacht!! Ja toch? -
24 Januari 2015 - 09:16
Nico, Saskia:
Als we zo jullie verslagen lezen genieten jullie volop en krijgen waar voor je geld en....... je komt helemaal ontspannen weer terug! Probeer dat maar vast te houden, ondanks "Wonen aan de Kreek"!!! -
24 Januari 2015 - 12:32
Marjo:
Klinkt weer geweldig. Genieten maar!!! -
24 Januari 2015 - 14:00
Dirk Pieter Stuurman:
Nou dat klinkt lekker zo´n Hammam. En die tapijten ja dat is ongelofelijk werk en het lijkt duur . maar een tepijt van zijde waar een hele familie 35 jaar aan heeft gewerkt voor toen 250.000 gulden (1975) is eigenlijk een koopje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley