Pech onderweg
Door: John Stuurman
Blijf op de hoogte en volg John
09 Januari 2013 | Verenigde Arabische Emiraten, Al Balūsh
VAE, 9 januari 2013
En toen werd het donker en stil
Het grote schip ligt in de kleine haven van Khasab, inmiddels weer in Oman. In de kleine plaats gaat alles zijn gang. Toeristen, een paar honderd, doen ze blijkbaar niet veel. Er is eigenlijk niets te beleven waar de gemiddelde toerist opgewonden van raakt.
De excursies die door de cruisemaatschappij worden aangeboden laten we evenals in de andere plaatsen aan ons voorbij gaan. Vandaag staat er varen in een Dhow (een origineel houten vaartuig) of snorkelen ergens verderop langs de kust op het programma. We kijken wat rond in het dorp en als we rond het middaguur terugkomen blijkt het scheepshart al twee uur niet meer te tikken. Geen water, electra, airco. Onze lampjes die we eigenlijk altijd bij ons hebben bewijzen hun waarde. Ook voor de lunch wordt het even aanpassen. Op het Tivolidek wordt een aangepaste lunch geserveerd. Iedereen doet er zijn/haar best om er wat moois van te maken. Er worden zelfs Arabische takeaway maaltijden aangevoerd. In de loop van de middag komt alles weer aarzelend op gang. Aan, uit, aan...
Gisteren meerde de Classica in Furaijah af. Met een shuttlebus naar het stadje. Daar stormen de taxichauffeurs op je af voor particuliere rondritten. We komen een prijs overeen en rijden samen naar de vismarkt, het fort, de Heritage Village en in de bergen naar het voormalige zeer eenvoudige Emirpaleis. Het is behoorlijk warm, zeker in de zon, maar in de taxi koelen we steeds weer een beetje af. Als je zo'n stadje verlaat, zoals wij dat deden om dat oude paleis ( meer een eenvoudige woning met ook hier grote verschillen in de voorzieningen voor vrouwen en mannen) te bezoeken dan merk je pas dat de bergachtige woestijn de buurman is van iedereen hier. Kale rotsen, geen plantje te vinden. Als de moskee in de bergen oproept tot gebed galmt de roep door het gebergte. Dat zal toch steeds weer even schrikken zijn voor Allah.
Na het Captainsdinner, dat evenals alle maaltijden goed verzorgd wordt, vermaken we ons samen met een Nederlands koppel uit Haarlem achtereenvolgens bij de show in het theater en de 70-er jaren party in de Puccinizaal. Wat zou de oude Pucinni daarvan gevonden hebben.
We zijn inmiddels aan het eind van de middag beland. Aan het dek is het met een heerlijke temperatuur en een koel drankje prima vertoeven. Ja het is even afzien, maar daar heb je ook wel wat voor. Aan het eind van de middag blijkt dat de technische problemen groter zijn dan verwacht. Het geplande vertrek van 18 uur wordt uitgesteld tot 2130 uur. Dan maar hopen dat de airco ook weer gaat werken? We zijn onderweg naar Abu Dhabi, de parkstad van de Emiraten.
En toen werd het donker en stil
Het grote schip ligt in de kleine haven van Khasab, inmiddels weer in Oman. In de kleine plaats gaat alles zijn gang. Toeristen, een paar honderd, doen ze blijkbaar niet veel. Er is eigenlijk niets te beleven waar de gemiddelde toerist opgewonden van raakt.
De excursies die door de cruisemaatschappij worden aangeboden laten we evenals in de andere plaatsen aan ons voorbij gaan. Vandaag staat er varen in een Dhow (een origineel houten vaartuig) of snorkelen ergens verderop langs de kust op het programma. We kijken wat rond in het dorp en als we rond het middaguur terugkomen blijkt het scheepshart al twee uur niet meer te tikken. Geen water, electra, airco. Onze lampjes die we eigenlijk altijd bij ons hebben bewijzen hun waarde. Ook voor de lunch wordt het even aanpassen. Op het Tivolidek wordt een aangepaste lunch geserveerd. Iedereen doet er zijn/haar best om er wat moois van te maken. Er worden zelfs Arabische takeaway maaltijden aangevoerd. In de loop van de middag komt alles weer aarzelend op gang. Aan, uit, aan...
Gisteren meerde de Classica in Furaijah af. Met een shuttlebus naar het stadje. Daar stormen de taxichauffeurs op je af voor particuliere rondritten. We komen een prijs overeen en rijden samen naar de vismarkt, het fort, de Heritage Village en in de bergen naar het voormalige zeer eenvoudige Emirpaleis. Het is behoorlijk warm, zeker in de zon, maar in de taxi koelen we steeds weer een beetje af. Als je zo'n stadje verlaat, zoals wij dat deden om dat oude paleis ( meer een eenvoudige woning met ook hier grote verschillen in de voorzieningen voor vrouwen en mannen) te bezoeken dan merk je pas dat de bergachtige woestijn de buurman is van iedereen hier. Kale rotsen, geen plantje te vinden. Als de moskee in de bergen oproept tot gebed galmt de roep door het gebergte. Dat zal toch steeds weer even schrikken zijn voor Allah.
Na het Captainsdinner, dat evenals alle maaltijden goed verzorgd wordt, vermaken we ons samen met een Nederlands koppel uit Haarlem achtereenvolgens bij de show in het theater en de 70-er jaren party in de Puccinizaal. Wat zou de oude Pucinni daarvan gevonden hebben.
We zijn inmiddels aan het eind van de middag beland. Aan het dek is het met een heerlijke temperatuur en een koel drankje prima vertoeven. Ja het is even afzien, maar daar heb je ook wel wat voor. Aan het eind van de middag blijkt dat de technische problemen groter zijn dan verwacht. Het geplande vertrek van 18 uur wordt uitgesteld tot 2130 uur. Dan maar hopen dat de airco ook weer gaat werken? We zijn onderweg naar Abu Dhabi, de parkstad van de Emiraten.
-
09 Januari 2013 - 21:21
Linda:
Goh, je zou bijna denken dat jullie het zwaar hebben ;) -
09 Januari 2013 - 21:53
Marjo:
Wat een ellende allemaal zeg........zou niet graag in jullie schoenen( of heb je die niet aan) staat haha -
10 Januari 2013 - 15:19
Paul Bastiaanse:
Jullie houden het toch wel vol he?? -
11 Januari 2013 - 12:49
`Dirkpieter:
Toch niet helemaal zonder problemen bij die maatschappij. Gelukkig gebeurt het in de haven en niet op zee.
Zonder stroom kan je niet sturen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
