Drinken uit een liaan
Door: John Stuurman
Blijf op de hoogte en volg John
24 September 2011 | Suriname, Paramaribo
Danta Bai, 23 september -
De laatste dag in het oerwoud. Het tradiotionele ontbijt voor dit deel van de reis bestaat uit bruin brood, omelet, kaas en tomaaat met komkommer. De zoetwaren ontbreken niet. We laten het ons steeds goed smaken met een kop op eigen sterkte gemaakte koffie. Kokkin Melanie maakt prima eten. Voor de lunch vandaag Saoto, een gevulde soep met kip, gebakken aardappelreepjes, een hard gekookt ei en bouillon. Samen met de rijst is de lunch af.
Na het ontbijt wandelen we door het oerwoud. We eren veel van de producten die de mens uit het bos is gaan gebruiken. Maar ook de dieren weten hun plekje. In de Maraki-noot groeit de larve van de koevlieg. We hakken ze open en de larven komen noot na noot op onze handen terecht. We drinken het zuivere water uit een liaan. De redding voor menig avonturier die in het woud zonder water komt te zitten. We gebruiken de telefoonboom om te laten merken waar we in het bos zitten. Aan het eind vertonen de doodskopaanpjes zich hoog in de bomen. Na twee uur stappen we volstrekt doorweekt van het zweet de korjaal in terug naar het kamp.
De middag is vrij, voor een dut, een duik in de rivier of een zip-line, zeg maar canope. Via kabelbaandraden van boom tot boom. We laten het dit keer aan ons voorbij gaan. We deden het in Costa Rica.
Na het diner tijd voor cultuur en Zuid-Amerikaans temperament. Een ritmeband van de Marons speelt traditonele muziek. We dansen, genieten. Het bier en de wijn zijn koel. Er komt veel bekijks uit de naaste omgeving om mee te genieten van de slaginstrumenten. Er wordt een kampvuur ontstoken. Voor de fun want warmte is echt niet nodig. Schuin onder ons stroomt de brede rivier richting oceaan, al eeuwen, al duizenden eeuwen. Er volgt met 24 graden een relatief koele nacht; het is zo donker, miljoenen sterren draaien langzaam voorbij.
De laatste dag in het oerwoud. Het tradiotionele ontbijt voor dit deel van de reis bestaat uit bruin brood, omelet, kaas en tomaaat met komkommer. De zoetwaren ontbreken niet. We laten het ons steeds goed smaken met een kop op eigen sterkte gemaakte koffie. Kokkin Melanie maakt prima eten. Voor de lunch vandaag Saoto, een gevulde soep met kip, gebakken aardappelreepjes, een hard gekookt ei en bouillon. Samen met de rijst is de lunch af.
Na het ontbijt wandelen we door het oerwoud. We eren veel van de producten die de mens uit het bos is gaan gebruiken. Maar ook de dieren weten hun plekje. In de Maraki-noot groeit de larve van de koevlieg. We hakken ze open en de larven komen noot na noot op onze handen terecht. We drinken het zuivere water uit een liaan. De redding voor menig avonturier die in het woud zonder water komt te zitten. We gebruiken de telefoonboom om te laten merken waar we in het bos zitten. Aan het eind vertonen de doodskopaanpjes zich hoog in de bomen. Na twee uur stappen we volstrekt doorweekt van het zweet de korjaal in terug naar het kamp.
De middag is vrij, voor een dut, een duik in de rivier of een zip-line, zeg maar canope. Via kabelbaandraden van boom tot boom. We laten het dit keer aan ons voorbij gaan. We deden het in Costa Rica.
Na het diner tijd voor cultuur en Zuid-Amerikaans temperament. Een ritmeband van de Marons speelt traditonele muziek. We dansen, genieten. Het bier en de wijn zijn koel. Er komt veel bekijks uit de naaste omgeving om mee te genieten van de slaginstrumenten. Er wordt een kampvuur ontstoken. Voor de fun want warmte is echt niet nodig. Schuin onder ons stroomt de brede rivier richting oceaan, al eeuwen, al duizenden eeuwen. Er volgt met 24 graden een relatief koele nacht; het is zo donker, miljoenen sterren draaien langzaam voorbij.
-
25 September 2011 - 06:10
'n Passant:
hallo John, wat schrijf jij mooi. Telkens weer geniet ik van jou bijzondere en korte verhalen.
dank je wel dat ik mag delen in jullie avontuur. Nog heel veel plezier en een Groet van een toevallige passant -
25 September 2011 - 06:56
Loes:
Nou dit was lekker lezen zo op een zonnige zondagmorgen in Nederland. Met de badjas voor de computer waan ik me even in Suriname. Ga vooral door met schrijven, ik reis zo met jullie mee.
Groeten -
25 September 2011 - 08:46
Marleen:
Net als Loes zit ik nog in mijn ochtendjas alle stukjes te lezen. met jullie koele nacht hopen wij op een warme dag vandaag. Weer heerlijke verhalen om te lezen (kom echt in de stemming). Kitty had ik al gesproken over jullie ontmoeting daar. We zitten namelijk regelmatig te skypen. Geniet nog maar lekker van de indrukken, eten, het vele bier en de koele wijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
