Toverballen

Danta Bai , 22 september 2011 - 

Met twee korjalen varen we stroomafwaarts voor een bezoek aan twee dorpen van de Marons. Via een aantal stroomversnellingen bereiken we na een prachtige tocht onze eerste bestemming.
Marons zijn de nazaten van de slaven die na de afschaffing van de slavernij het oerwoud ingetrokken zijn. Ze leven in kleine nederzettingen die veelal onzichtbaar zijn vanaf de rivier. De meeste dorpen houden er meerdere goden op na. Aan het hoofd van dit dorp staat De Kapitein (aan stuurboord liggen kaperslief en aan bakboord zwemmen haaien, maar de kapitein houdt het roer wel recht). We mogen de oude man een hand gegeven als toonbeeld van respect. Tegelijk rekent onze Kenneth met de lokale minister van financiën af. 50 Rsd voor een groepsbezoek. In beide dorpen krijgen we een goede indruk van de leefwijze. Een van de groepsgenoten merkte op: "het maakt allemaal een erg Afrikaanse indruk op me". En inderdaad, heel lang geleden...
We hebben veel plezier met de kinderen die vakantie hebben. De leegstaande school staat open. Een paar boeken slingeren rond.  Op de tafel van de leerkracht van klas 2 staat een doos kleurkrijt. We spreken een meisje dat naar klas 6 gaat. Ze hoopt daarna op een goed examen en dat ze dan naar de Mulo mag. Als een van de moeders goed zaken doet met de verkoop aan de toeristen genieten de kinderen vervolgens van limonade en toverballen.
We leren hoe cassavebrood gebakken wordt. Puur alleen cassave, geen toevoegingen. We horen veel over planten en vruchten. Op de terugweg spotten we een kaaiman. Het dier lijkt opgezet, maar de blinkende tanden zijn vlijmscherp. De camera's klikken. Bij onze slaapplek is ondertussen een groene leguaan gevangen. Het dier van wel een meter lang verdwijnt uiteindelijk in een zak. De inlanders hebben een bijzonder maal.
Aan het einde van de middag bezoeken we een derde dorp. Dat is midden tachtiger jaren door het opstandelingenleger van Ronnie Brunswijk platgebrand. De inwoners vluchtten naar Paramaribo, maar een jaar of zes later werd een modern dorp teruggebouwd. De jonge kapitein zwaait  de scepter over 300 inwoners. Vrijwel alle mannen werken in de hoofdstad. De vrouwen werken hard op de thuisbasis. Ook hier gelegenheid om mooie foto's te maken van mensen. Ze werken aan cassave veredeling. De rijststampsters werken op volle toeren. Na de nasi met kip natuurlijk sterke verhalen voor bij het bier. De toiletten worden ondertussen bewaakt door een reusachtige pad. Kwestie van er overheen  stappen. We gaan de nacht in met veel bliksemgeweld. De eerste druppels tikken op het ijzeren dak.

Morgen: veel tijd om te relaxen.