In India ben je nooit alleen
Door: John Stuurman
Blijf op de hoogte en volg John
25 November 2008 | India, Goa
Goa, 25 november 2008 - Het is hier aan de Aribische Zee wel heel erg lekker vertoeven. Het lijkt wel vakantie.
Gisteren hebben we een flinke afstand afgelegd. Een echte reisdag, die nu eenmaal soms in dit soort rondreizen voorkomt. De wekker gaat dan om 5 uur. Een snel collectief ontbijt in de hal van het hotel. Vijf man personeel regelen alles supersnel. Dan de spullen en wij de bus in en gas....
We rijden langzaam maar zeker het berglandschap uit en dalen richting kust af. Elke honderd meter daling doet de temperatuur stijgen. Na een periode van koelte gaan we er nu weer flink tegenaan.
De bus brengt ons naar de kuststad Mangalore, waar we tegen het middaguur arriveren. Doel is het station waar trein 2620 ons doel is. We zijn ruim op tijd, de trein zal immers pas om 14.40 uur vertrekken.
Dat geeft ons gelegenheid om op eigen gelegenheid met een rickshaw naar een nabij gelegen restaurant te tuffen. Wat een hitte weer. Dat waren we wel even ontwend. We eten in een echt Indiaas restaurant. Als buitenlanders krijgen we wel een wat rustiger plekje in een soort box aan de rand. In India ben je nooit alleen trouwens.Altijd mensen om je heen. Zie je ze niet dan hoor je ze wel ergens. Druk, druk druk. Maar dat is India ten top. Verkeer: druk druk druk. Racen, racen racen en vervolgens bij voorbeeld een uur op je maaltijd wachten, want dan is de haast soms wel echt weg. In het verkeer wie het eerst komt.... of de grootste wint.
Na de prima lunch terug naar het station. De treinreis duurt 6 uur. De al uitgeklapte slaapplaatsen worden door ons lekker benut tot de Indiers zelf hun plaats opeisen. terecht, want die reizn nog in een half etmaal door naar Mumbai. In een veel te kleine bus worden we in ons hotel in Benauldin in Goa gebracht. Onze een na laatste stopplaats.
Vandaag gewandeld naar het strand, de zee getest, het water moet tegen de 30 zijn. Lekker geluncht aan het strand en ja 's midaags als echte Hollanders gefietst. Ook kilometers over het strand. De diners aan het strand ... ach je weet het al..Je hoort van ons.
Gisteren hebben we een flinke afstand afgelegd. Een echte reisdag, die nu eenmaal soms in dit soort rondreizen voorkomt. De wekker gaat dan om 5 uur. Een snel collectief ontbijt in de hal van het hotel. Vijf man personeel regelen alles supersnel. Dan de spullen en wij de bus in en gas....
We rijden langzaam maar zeker het berglandschap uit en dalen richting kust af. Elke honderd meter daling doet de temperatuur stijgen. Na een periode van koelte gaan we er nu weer flink tegenaan.
De bus brengt ons naar de kuststad Mangalore, waar we tegen het middaguur arriveren. Doel is het station waar trein 2620 ons doel is. We zijn ruim op tijd, de trein zal immers pas om 14.40 uur vertrekken.
Dat geeft ons gelegenheid om op eigen gelegenheid met een rickshaw naar een nabij gelegen restaurant te tuffen. Wat een hitte weer. Dat waren we wel even ontwend. We eten in een echt Indiaas restaurant. Als buitenlanders krijgen we wel een wat rustiger plekje in een soort box aan de rand. In India ben je nooit alleen trouwens.Altijd mensen om je heen. Zie je ze niet dan hoor je ze wel ergens. Druk, druk druk. Maar dat is India ten top. Verkeer: druk druk druk. Racen, racen racen en vervolgens bij voorbeeld een uur op je maaltijd wachten, want dan is de haast soms wel echt weg. In het verkeer wie het eerst komt.... of de grootste wint.
Na de prima lunch terug naar het station. De treinreis duurt 6 uur. De al uitgeklapte slaapplaatsen worden door ons lekker benut tot de Indiers zelf hun plaats opeisen. terecht, want die reizn nog in een half etmaal door naar Mumbai. In een veel te kleine bus worden we in ons hotel in Benauldin in Goa gebracht. Onze een na laatste stopplaats.
Vandaag gewandeld naar het strand, de zee getest, het water moet tegen de 30 zijn. Lekker geluncht aan het strand en ja 's midaags als echte Hollanders gefietst. Ook kilometers over het strand. De diners aan het strand ... ach je weet het al..Je hoort van ons.
-
25 November 2008 - 18:14
Loes:
Waaauw!! Dat klinkt niet verkeert zeg.En dat je daar nooit alleen bent is volgens mij zowel een voor als een nadeel. Je wordt er soms helemaal gek van!Oja, en bij al dat racen hoort zeker ook het getoeter en het rennen voor je leven bij 't oversteken.
Geniet! Groet Loes -
26 November 2008 - 11:23
Hans:
Volgens je berichten gaat de reis prima. Ik ben zelf terug uit het sultanaat Oman en ben met sneeuwlandschap ontvangen in Duitsland en Nederland; Wel even wennen na de 30 graden of meer. Tref je voorbereidingen zou ik zeggen! Maar zo ver is het nog niet; veel plezier. Groetjes, Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
